przetwarzanie obrazów
Encyklopedia PWN
sygnał
telekom. czynnik będący nośnikiem wiadomości, umożliwiający jej przesyłanie na odległość lub rejestrację;
[łac. signalis ‘dający znak’],
telefonia
dział telekomunikacji porozumiewawczej zajmujący się przekazywaniem dźwięków mowy (z wystarczającą zrozumiałością) pomiędzy co najmniej 2 abonentami sieci telefonicznej, za pośrednictwem urządzeń telekomunik.;
[gr.],
autotypia
technika przetwarzania obrazu wielotonalnego (o barwach od bieli do czerni przez różne stopnie szarości lub kolorowego) na obraz złożony z ciemnych plamek różnej wielkości, zw. punktami rastrowymi (raster);
[gr. autós ‘sam’, týpos ‘odbicie’],
barwniki służące nie tylko do nadawania barwy przedmiotom użytkowym, lecz także do innych celów, m.in. do przetwarzania różnych rodzajów energii oraz do wizualizacji niektórych procesów fiz., chem. i biochemicznych;
technika wykonywania form drukowych do drukowania wypukłego z twardymi (nie elastycznymi) elementami drukowymi; formy drukowe, zw. też kliszami, wytwarza się na płytach chemigraficznych (z metalu lub tworzywa sztucznego) metodami fotochemicznymi albo w wyniku grawerowania elektronicznego.
chemometria
dyscyplina nauk chem., w której używa się metod mat., statyst. oraz innych metod i technik opartych na logice formalnej w celu: zaprojektowania eksperymentów lub wyboru optymalnych procedur pomiarowych, dostarczenia maks. liczby użytecznych informacji poprzez analizowanie otrzymanych danych chemicznych.
[gr.],
